Jeff ma piętnaście lat i właśnie zaliczył nieudaną próbę samobójczą. Zostaje skierowany do szpitala psychiatrycznego. Ma tam spędzić czterdzieści pięć dni. Zaczyna prowadzić swoisty dziennik pobytu. Tak rozpoczynają się „Notatki samobójcy”, których wznowienie właśnie się ukazuje. Jeff nie potrafi się odnaleźć w szpitalu. Pełen gniewu, buntuje się przeciwko zaistniałej sytuacji, odrzuca zaoferowaną mu pomoc. Nie chce przyznać nawet przed samym sobą, co sprawiło, że targnął się na życie. Odnosi się wrażenie, że chodziło o miłość do pewnej dziewczyny, ale… Zarówno sam Jeff, jak i autor Michael Thomas Ford mylą tropy. Dni mijają i chłopak stopniowo się otwiera, nawiązuje nowe relacje, znajduje coraz więcej zrozumienia, także dla siebie. W końcu czuje się gotowy, by ujawnić swe tajemnice.
Opowieść Jeffa jest w zasadzie banalna, a jednak pozostaje przy tym pełna dramatyzmu, boleśnie prawdziwa – i jest potrzebna. Bo takie czy podobne historie rozgrywają się przecież często, czasem takie próby samobójcze są niestety udane, również w Polsce – pamiętamy tragiczny przypadek Dominika z Bieżunia. Jeff pozuje na silnego i zdystansowanego, a w gruncie rzeczy jest zagubiony i pada ofiarą homofobii. „Notatki samobójcy” to powieść dla młodzieży, ale i mocny protest wobec świata narzucającego jeden heteronormatywny wzorzec. Polecam szczególnie nastolatkom LGBTQ i ich bliskim.

"Replika"