Projekt składa się z serii fotografii przedstawiających puste wnętrza klubowych darkroomów, wykonanych nad ranem po opuszczeniu klubu przez uczestników a przed jego posprzątaniem. Chodzi o pokazanie tej przestrzeni z jej spokojną, choć zarazem niepokojącą energią, niejako ciepłą jeszcze od działań obecnych przed chwilą ludzi. O zajrzenie do środka tego, co zwykle głęboko ukryte, a w związku z tym obłożone niedopowiedzeniami i stereotypowymi wyobrażeniami kulturowymi i wizualnymi - tym razem jednak bez egzaltowanej pruderii lub fałszywej odwagi. O przyjrzenie się fizycznym, przestrzennym uwarunkowaniom alternatywnego sposobu przekształcania rzeczywistości. Zdjęcia zawarte w Darkrooms są obietnicą nowego spojrzenia na seksualność rozpiętą między mistyką i nihilizmem. Realizowana przez Konrada Pustołę seria wielkoformatowych fotografii gra z podwójnym znaczeniem słowa „darkroom” i oznaczanej przezeń przestrzeni. Naturalne skojarzenie z fotograficzną ciemnią przeplata się tu z odniesieniem do istniejących w wielu klubach gejowskich pomieszczeń, gdzie można uprawiać seks, z daleka od oceniającego wzroku społecznego, wciąż jeszcze w Polsce zdominowanego przez normę heteroseksualną. Połączenie tych dwóch skojarzeń nie jest przypadkowe. Odbywający się w ciemni proces wywoływania nowych obrazów, naświetlonych wcześniej na fotograficznej kliszy pozwala myśleć o gejowskim darkroomie jako przestrzeni wywoływania nowych relacji międzyludzkich i redefiniowania pojęć sztywno określających role społeczne i tożsamości jednostkowe, coraz mniej dopasowanych do współczesnej, płynnej rzeczywistości. O alternatywnej przestrzeni polityczności, która stroniąc od wiecowych haseł czy radykalnej publicystyki, w intymnym zaciszu klubu niepostrzeżenie modyfikuje przyjęte kategorie, nawyki, stosunki społeczne i kulturowe.